Sieć dystrybucyjna
Miasto Bartoszyce zaopatrywane jest w wodę s sieci wodociągowej o charakterze mieszanym (rozdzielczo-pierścieniowej). Oznacza to, że w przypadku części ulic zasilanie w wodę możliwe jest tylko z jednego kierunku. W przypadku awarii tego odcinka sieci może zaistnieć potrzeba zamknięcia zasuw na jej czas usuwania, co oznacza brak wody w kranie. Inne ulice spięte są pierścieniowo, co w przypadku awarii na jednym odcinku sieci pozwala na dostarczanie mieszkańcom wody z innego kierunku Znacznie ogranicza to obszar braku dostaw wody.
Długość sieci wodociągowej zaopatrującej miasto w wodę wynosi ponad 53 km. Blisko drugie tyle to przyłącza wodociągowe do poszczególnych budynków. Najstarsze eksploatowane odcinki zostały wykonane na początku XX wieku. Wyeksploatowane sieci są systematycznie wymieniane, zwłaszcza podczas prac remontowo-inwestycyjnych dróg, prowadzonych przez Urząd Miejski. Najstarsze sieci wykonane są z różnego rodzaju żeliwa. W drugiej połowie II wieku sieci budowano z PCW (polichlorek winylu) a obecnie z PE (polietylen). Polietylen, zwłaszcza PE HD (polimer w którym monomery są lepiej zawiązane i usieciowane) jest obecnie najlepszym materiałem do budowy rur o mniejszych średnicach. Na terenie miasta eksploatowane są także rury azbestowo-cementowe. Zgodnie ze stanowiskiem Zakładu Higieny Komunalnej Państwowego Zakładu Higieny rury azbestowo-cementowe nie stanowią zagrożenia dla jakości wody i zdrowia konsumentów, zwłaszcza te eksploatowane od wielu lat, w których na wewnętrznych ściankach utworzył się osad z węglanów (stanowisko PZH). Swoje stanowisko Zakład oparł na Wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia dotyczących jakości wody do picia, które stwierdzają, że „nie istnieją spójne dowody na szkodliwość spożytego azbestu dla zdrowia, w związku z czym stwierdzono, że nie ma konieczności ustalania zalecanej wartości dla azbestu w wodzie do picia, opartej na kryteriach zdrowotnych”.